مخترع ویلچر تعادلی برقی «سگوی» به دنبال تولید انبوه اعضای بدن انسان
کامن در طول چند دهه گذشته ویلچر با قابلیت بالا رفتن از پله‌ها و همچنین دوچرخه الکتریکی «سگوی» را اختراع کرده است. این محصول بین نگهبانان فروشگاه‌ها، مأموران امنیتی محیط دانشگاه‌ها و تورهای گروهی محبوبیت کسب کرد، ولی آنطور که سایت Medium گزارش می‌کند، هیچ گاه به آن محصول انقلابی تبدیل نشد که برخی تصورش را می‌کردند. به همین دلیل کامن شرکت سگوی را در سال ۲۰۰۹ به «James Heselden» فروخت و حالا مالک آن شرکت چینی Ninebot است.
کامن ۲۰ سال قبل سگوی را اختراع کرد و هنوز هم به اختراع محصولات جدید ادامه می‌دهد. او که حالا ۶۹ سال سن دارد، در حال کار روی بلندپروازانه ترین پروژه زندگی حرفه‌ای خود است.
با اینکه کامن دیگر در شرکت سگوی فعالیتی نمی‌کند، اما دست از اختراع بر نداشته و درست مثل سگوی بسیاری از اختراعات او با اهداف پزشکی ساخته شده‌اند. کامن سابقه ساخت لوله‌ها و پمپ‌های پزشکی مخصوص برای باز کردن رگ‌ها، بازوهای رباتیک برای سربازان قطع عضو شده و دستگاه‌های تصفیه آب را در کارنامه دارد.
حال او قصد دارد کارخانه‌های رشد اعضای بدن انسان را بسازد و به ۱۱۰ هزار و ۶۱۷ بیماری که هم اکنون در ایالات متحده در صف پیوند عضو قرار دارند کمک کند. او با دریافت سرمایه ۸۰ میلیون دلاری از وزارت دفاع آمریکا در سال ۲۰۱۶، موسسه غیرانتفاعی Advanced Regenerative Manufacturing Institute یا ARMI را تأسیس کرد که ۱۷۰ شرکت، موسسه و سازمان پزشکی در آمریکا را برای اشتراک گذاری تحقیقات و منابع به هم متصل می‌کند.
کامن می‌گوید تا ۱۰ سال آینده پیوند عضو به یکی از عمل های جراحی رایج تبدیل خواهد شد.
BioFabUSA زیرمجموعه ARMI بوده و وظیفه آن تحقیقات و ساخت تجهیزات لازم برای تولید انبوه اعضای بدن انسان است. شرکت ARMI در حال حاضر حدود ۳۰۰ میلیون دلار سرمایه برای محقق کردن این هدف در اختیار داشته و در حال ساخت نمونه اولیه دستگاه تولید اعضای بدن است. بر اساس گزارش سایت Medium، کامن می‌خواهد اعضای بدن را همانند آنچه در کارخانه‌های تلفن همراه دیده می‌شود در مقیاس بالا تولید کند.
با اینکه هنوز فاصله زیادی با رشد اعضای بدن در آزمایشگاه داریم، محققان پیشرفت‌های قابل توجهی در این زمینه داشته‌اند. گروهی از محققان فروردین ماه سال گذشته اولین قلب مصنوعی با سلول و رگ‌های انسانی را با استفاده ار روش «زیست چاپ» (3D bioprinting) تولید کردند. زیست چاپ شباهت زیادی به چاپ سه بعدی دارد، با این تفاوت که در آن به جای استفاده از پلاستیک، محققان از مواد زیستی برای «چاپ» عضو استفاده می‌کنند.
کامن قصد دارد با استفاده از دستگاه‌های ساخت عضو، در نهایت تولید دیگر اعضای بدن از جمله تاندون و رباط را نیز امکان پذیر کند.
نظر شما :