با برآورد و پیش‌بینی بروز بیماری می‌توان نسبت به نیازهای خدمات بهداشتی درمانی مناطق با شیوع و بروز بالا برنامه‌ریزی‌های تجهیزاتی، آموزشی و مالی انجام داد.
با برآورد و پیش‌بینی بروز بیماری می‌توان نسبت به نیازهای خدمات بهداشتی درمانی مناطق با شیوع و بروز بالا برنامه‌ریزی‌های تجهیزاتی، آموزشی و مالی انجام داد.
عنوان طرح :
بررسی توزیع جغرافیائی و روند زمانی میزان بروز سالک و عوامل مرتبط با آن در استان گلستان طی سال‌های 1389 الی 1398
پیام طرح :
با برآورد و پیش‌بینی بروز بیماری می‌توان نسبت به نیازهای خدمات بهداشتی درمانی مناطق با شیوع و بروز بالا برنامه‌ریزی‌های تجهیزاتی، آموزشی و مالی انجام داد.
شرح پیام :
هرسال در سراسر جهان بالغ بر 2/1 میلیون نفر به بیماری سالک پوستی مبتلا می شوند. اگرچه بیماری سالک کم و بیش با مرگ بالایی همراه نیست ولی میزان ابتلای بالا و ایجاد ضایعات بدشکل پوستی که در برخی موارد تا بیش از یک سال باقی می‌ماند و محل زخم پس از بهبودی آن نیز که حتی با درمان استاندارد تا آخر عمر وجود دارد، قابل‌توجه است و موجب اذیت و آزار بیمار می‌گردد. این مطالعه با هدف بررسی توزیع جغرافیایی، روند زمانی بروز بیماری و عوامل مرتبط با بیماری و تعیین بروز سالانه بیماری طی 4 سال آینده انجام شد. برای این منظور ازاطلاعات هواشناسی مراکز سینوپتیک، بیماران مبتلابه سالک طی دوره 1389 تا 1398، اطلاعات جمعیتی و زمان‌های اجرای برنامه طعمه‌گذاری در سطح شهرستان‌های استان در دوره تحت مطالعه استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین میانگین ده‌ساله میزان بروز بیماری سالک به ترتیب در شهرستان و گنبدکاووس بود. بیشترین و کمترین میزان بروز سالانه به ترتیب در سال 1397 و 1396 بود. بیشترین و کمترین میزان بروز بیماری بر حسب ماه در آبان ماه و اردیبهشت‌ماه بود. میانگین حداقل دما بیشترین اثر را بر روی میزان بروز بیماری سالک داشت. بیشترین تعداد کانون بومی بیماری در شهر اینچه برون و شهرستان مراوه‌تپه بود. در این مطالعه میزان بروز بیماری طی سال های 2021 الی 2023 به طور متوسط سالانه 3/40 در صد هزار نفر پیش بینی شد. متغیرهای هواشناسی از مهم‌ترین فاکتورهای گسترش بیماری سالک در منطقه است. از طرفی در صورت اجرای برنامه طعمه گذاری جوندگان به‌صورت 3 الی 4 ماه متوالی از خردادماه، می‌تواند به‌طور متوسط در هرماه 73 مورد رخداد بیماری را کاهش دهد. بنابراین توصیه می شود با تداوم و دقت در اجرای برنامه طعمه‌گذاری با برنامه‌ریزی یک‌ماهه می‌توان باعث کاهش بروز بیماری در مناطقِ تحت اجرا شد. آموزش به جمعیت ساکن مناطق اندمیک و کانون بیماری جهت پیشگیری از مواجهه با ناقل بیماری هم می تواند در بروز و گسترش بیماری نقش مهمی داشته باشد.
نظر شما :