فصل اول

عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجری

از چهره های بسیار درخشان

عرفان ایرانی است که در آزاد اندیشی و

مردم گرائی جهانی و وسعت

نظر انسانی و تفکر والای عرفانی ممتاز و کم نظیر است.

گفتار وکردار این عارف کیهان گرای

ایرانی که در نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم

هجری در خرقان قومس « کومش » استان کنونی

سمنان می زیسته است.

در طی گذشت نزدیک به یکهزار سال همواره

مورد توجه و دقت و مطالعه و سرمشق عارفان و شاعران و

متفکران و محققان بوده است.

وی در سال 351 یا 352 هجری در قصبه خرقان قومس

از توابع بسطام متولد شده و در روز سه شنبه

دهم محرم (عاشورا) سال

425هجری در هفتاد و سه سالگی در همان قصبه

خرقان جهان را بدرود گفته است.