همایش مشارکت همگانی در کاهش حوادث ترافیکی برگزار شد

۱۴ مهر ۱۴۰۳ | ۱۴:۵۳ کد : ۱۷۴۹۸ اخبار متحرک
تعداد بازدید:۳۵۴
این همایش به همت واحد کاهش خطر بلایا و حوادث معاونت بهداشت و با حضور فرمانده نیروی انتظامی شهرستان شاهرود، رئیس پلیس راهور شهرستان شاهرود، پژوهشگر روانشناسی ترافیک، معاون بهداشت دانشگاه، رابطین سلامت دستگاه های اجرایی و آموزش و پرورش و نیز سایر کارکنان معاونت بهداشتی صبح روز شنبه ۱۴ مهرماه در سالن پورسینا، برگزار شد.
همایش مشارکت همگانی در کاهش  حوادث ترافیکی  برگزار شد

در ابتدای مراسم سرهنگ علیرضا شاهینی فرمانده نیروی انتظامی شهرستان شاهرود ضمن تشریح اپیدمیولوژی حوادث ترافیکی، به آمار بالای این حوادث بعنوان مهمترین علت مرگ و ناتوانی و بستری شدن در بیمارستان ها اشاره کرد که خود عوارض اقتصادی و اجتماعی چشمگیری به دنبال خواهد داشت.

وی افزود: حوادث ترافیکی از مهمترین معضلات تهدیدآمیز سلامت عمومی است که نرخ بالایی در علت مرگ و میر هم میهنان رقم میزند.پرواضح است که دست یافتن به نرخ مطلوب، جز با مشارکت سایر بخش ها، اعم از دولتی و خصوصی و شهروندان و هربخشی که به نوعی داعیه سلامت و امنیت جامعه را عهده دار هستند، امکانپذیر نمی باشد.

سپس سرهنگ ساغری رئیس پلیس راهور شهرستان شاهرود نیز به موضوع مهم «حوادث ترافیکی و جوانان» پرداخت و گفت: ترویج فرهنگسازی رفتار صحیح رانندگی به شیوه ایمن در بین جوانان، میتواند  احتمال تبعیت سایر هم سالان آنان را افزایش دهد. تا رفتارهای اشتباهی چون حرکات نمایشی، سرعت غیرمجاز، جلب توجه دیگران، رانندگی پرخاشگرانه تبدیل به ارزش اجتماعی در بین جوانان نشود.

وی تاکید نمود: با سرمایه گذاری برای ارتقای سلامت جوانان و آموزش موثر میتوان از بسیاری از هزینه های مستقیم و غیر مستقیم سلامت که به دنبال از دست رفتن سال های مفید زندگی بدلیل مرگ و یا ناتوانی حاصل می شود، جلوگیری نمود و با تضمین سلامت ایشان ، سلامت کل جامعه و نسل های اتی را تضمین نمود.

همچنین به بیان آموزش هایی درخصوص رفتارهای صحیح و ناصحیح رانندگی و تبعات ایجاد شده برای حضار پرداخت.

در ادامه دکتر تکتم کاظمینی، دکترای تخصصی روان شناسی و روان­درمانگر تحلیلی و پژوهشگر روان شناسی ترافیک و استاد دانشگاه فرهنگیان مشهد به ایراد سخنرانی پرداخت.

وی به آمار نگران کننده شیوع مرگ و میر در دامنه سنی 5 تا 29 سال در نتیجه حوادث ترافیکی، آثار روانی فقدان و سوگ در بازماندگان و نیز نقش چشمگیر عوامل انسانی بخصوص آسیب های روانی رانندگان پرتخلف و حادثه ساز در دو گستره سنی نوجوانی و جوانی پرداختند؛  ایشان با تمرکز بر دیدگاه های عصب شناختی و روان کاوانه نوین علل رفتارهای پرخطر در رانندگی نوجوانان را مورد تبیین قرار دادند:
«در دوره نوجوانی تحول ناکامل مغز، بویژه لب پیشانی که تقریبا تا حدود ۲۵ سالگی طول می­کشد، باعث می­شود بخش زیادی از رفتارهای آدمی از جمله رانندگی متاثر از فعالیت بخش آمیگدال مغز باشد. در تحول مغز کنترل تکانه آخرین کنشی است که تکامل پیدا می­کند؛ موضوعی که احتمال رانندگی تکانشی و افزایش سرعت و سبقت ناگهانی، حرکات نمایشی، ارزیابی پایین مخاطرات رانندگی و عدم استفاده از کلاه ایمنی در رانندگان کم سن را افزایش می­دهد.
پژوهش­ها نشان می­دهند که در دوران جوانی که دامنه سنی ۲۸ سال تا ۴۸ سال را درنظر گرفته شده، طیفی از اختلالات خلقی و هیجانی و اختلالات شخصیت در ایجاد حوادث ترافیکی نقش زیادی دارند؛ استرس های مختلف شغلی، اقتصادی و خانوادگی، ضعف در تنظیم هیجانی و تاب­آوری پایین، افسردگی، اختلال شخصیت ضداجتماعی، اختلال شخصیت خودشیفته و نمایشی بیشترین فراوانی را در تشخیص­های بالینی رانندگان پرتخلف و پرحادثه دارند.
در این راستا، تدوین و اجرای راهبردهای پیشگیری (تربیت و آموزش) و مداخلات روان شناختی در ارتباط با کاهش حوادث ترافیکی تأثیر بسزایی دارد؛ شایان توجه است که برقراری و تقویت امنیت ترافیکی تنها بر عهده پلیس نمی­باشد. بلکه باید بر لزوم اهتمام و مشارکت همه ارکان جامعه در سطوح مختلف از جمله خانواده، مدرسه، دانشگاه و سایر نهاد در کنار پلیس در شکل گیری و بسط فرهنگ خودمراقبتی و امنیت ترافیک تاکید کرد؛

در ارتباط با راهبردهای پیشگیرانۀ تربیت و آموزش مطلوب است دو  بعد اساسی را مورد توجه ویژه قرار دهیم: ۱- آموزش های عام روانشناختی متمرکز بر ارتقا سلامت عمومی افراد (مهارت های زندگی از جمله خودآگاهی، مدیریت خشم، مدیریت استرس، حل مسأله) که در این زمینه می­توان از ظرفیت­های آموزش و پرورش، دانشگاه، رابطین بهداشت و مراقبین سلامت استفاده کرد. ۲-آموزش های خاص روانی متمرکز بر رانندگی ایمن که خود در ابتدا مستلزم آموزش و تربیت روان­شناسان و روان­درمانگران حرفه­ای در زمینه روان­شناسی ترافیک است».
افزون بر این، خانم دکتر کاظمینی در بخش ارائه راهبردهای روان­شناختی حوادث ترافیکی چنین عنوان کردند:

«مشارکت دادن فعال کودکان و نوجوانان در اجرای قوانین ترافیکی در سطح خانواده و جامعه به درون­سازی بیشتر این قوانین کمک می کند. بچه ­ها اصولاً از طریق مشاهده رفتار بزرگسالان محبوب و مورد تأییدشان بهتر و بیشتر می آموزند تا صرفا گفته یا توصیه­هایی که شاید خودشان هم به آن­ها عمل نکنند! سبک فرزندپروری مقتدرانه و احترام به جایگاه پدر در خانواده و به رسمیت شناختن آن در کودکی در قانونمند کردن افراد نقش بسزایی دارد. در دوره نوجوانی بخاطر تحولات گسترده جسمی و روانی، جریان عظیمی از انرژی روانی آزاد می­­شود که این انرژی نیازمند مدیریت و فضای امن برای ابراز سازنده است؛ در صورتی که چنین فضایی فراهم نباشد، نوجوانان ناگزیر به بروز مخرب هیجانات و تخلیه تکانشی انرژی وافر خود از طریق خودرو و موتورسیکلت و بروز رفتارهای پرخطر رانندگی­اند». 

 

در بخش راهبردها نیز توضیحات ایشان اینگونه ادامه یافت:

«بر اساس یافته های علمی در مورد آموزش­های متمرکز بر رانندگی ایمن توصیه می­کنیم موارد زیر در دستورالعمل­ها قرار گیرند:
• معاینه و ارزیابی شناختی و نگرشی متقاضیان دریافت گواهی­نامه
• تمرکز خاص بر دوره­های راننده ویژه آموزش رانندگی ایمن برای دوره سنی نوجوانی
• تدوین سیاست های صدور گواهینامه مرتبط با سلامت روان رانندگان

 علاوه بر این، مطالعات روان­شناسی ترافیک نشان می­دهند در کنار راهبردهای پیشگیرانه حوادث ترافیکی، راهبردهای درمانی و مداخلات رانندگی برای رانندگان پرخطر و پرتخلف نقش پررنگی در کاهش تخلف و تصادفات دارند؛ چنانکه در طرح پژوهشی  سال ۱۴۰۰ که توسط مرکز تحقیقات علوم رفتاری و اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شد، نتایج مطلوبی را در این زمینه مشاهده کردیم. بنابراین بر اجرای دو اصل در مورد این دسته از رانندگان تاکید داریم:
• ارزیابی دوره ای و غربالگری سلامت روان رانندگان پرخطر با تاکید بر عوامل خطر
• اجرای مداخلات روان درمانی ویژه رانندگان پرتخلف حادثه ساز»
در نهایت با نتیجه گیری درخشان زیر سخنرانی به پایان رسید:

»سبک رانندگی افراد نمایانگر سبک زندگی آنان و گواهی است بر آنچه درونشان جریان دارد. این ناامنی درونی افراد است که در قالب ناامنی بیرونی در موقعیت رانندگی تظاهر پیدا می­کند. بنابراین برای ارتقا امنیت رانندگی مطلوب است که بر درون­سازی امنیت در افراد متمرکز باشیم. به بیانی دیگر، هر اقدامی که به افزایش خودآگاهی و بهبود هیجانی و ارتقا ساختار شخصیتی افراد کمک کند، می­تواند به رانندگی ایمن­تر بیانجامد.»

در پایان دکتر میرزایی ضمن قدردانی از حضور مدعوین و ارج نهادن به این دغدغه مهم گفت: این همایش که با شعار «فقط با هم برای کاهش حوادث ترافیکی » و مقارن با هفته فراجا برگزار گردید، با هدف ایجاد آمادگی و ارائه راهکار در راستای کاهش وقوع سوانح و حوادث ترافیکی تشکیل گردیده است که امیدواریم با تشریک مساعی تمامی مدیران، رابطین و همشهریان بتوانیم سهم خود را بعنوان یکی از سازمانهای سلامت محور در کاهش نرخ حوادث ترافیکی ایفا نماییم.


نظر شما :